Sunrise

Ik wilde vanochtend heel vroeg opstaan om de Sunrise te zien op het strand. Helaas was ik 10!! minuten te laat, de koperen ploert was er net iets eerder dan ik. Ik durf de wekker niet te zetten, want ik wil de dames niet wekken met mijn alarm rond 06.00 uur. Morgen weer een nieuwe poging!

Ik eet vrij weinig, maar een Thais ontbijtje lukt vrij aardig, een soepje met rijst en groenten krijg ik wel naar binnen geschoven, dan heb ik meteeen de essentiele zouten en vocht binnen. Two flies in one klap! Ik wil thuis ook graag Thais gaan leren koken. Heel gezond voedsel met veel groenten en weinig vet. Ik denk dat ik in Chiang Mai de eerste kooklessen ga nemen, dan heb ik vast een basis en enige kennis van de ingredienten.

Er hangt een bordje bij de ingang van het Hostel: “When you’re not barefoot, then you’re overdressed. Dit geeft met humor aan dat er in het hele complex geen schoenen gedragen mogen worden. Erg fijn voor iemand die nooit op blote voeten loopt omdat ze een bloedhekel heeft aan vieze voetzolen. Was even wennen. Soms vergeet ik het en word ik erop gewezen. IK ben al zo geconditioneerd dat een langerekt “Hennieeeee”voldoende is, haha.Maar ook al loop ik hier de hele dag op blote voeten, mijn voetzolen zijn nooit smerig. Juist omdat er geen schoenen gedragen worden. (en omdat er elke dag gedweild wordt) Mijn moeizame brein begint eindelijk te snappen waarom mijn schoondochter geen schoenen binnen wil hebben.. Ik denk dat ik dat voorbeeld ga volgen, blijft je vloer veel schoner van!

Thuis eet ik zelden fruit, ik geef er niets om. Hier kan ik er geen genoeg van krijgen. Er zit hier zoveel meer smaak aan het fruit, daar is het fruit in Nederland een slap aftreksel van. Zelfs de grapefruits zijn heerlijk zoet. Je kunt het fruit hier hapklaar gesneden, netjes verpakt in een polystyreen bakje met huisfolie er overheen kopen. Zelfs een prikkertje wordt erbij geleverd zodat je handen niet plakkerig worden. En dat voor 20 Baht. (44 cent) Als supermarkten in Nederland hun fruit op deze manier zouden aanbieden zou er heel wat meer verkocht worden denk ik. Gemak dient de mens, nietwaar?

Ik heb gisteravond een soort van catsuit gekocht.Dat zou ik in Nederland nooit in m’n hoofd halen. Leuk voor twintigers, niks voor oma’s.(Maar da’s dan mijn persoonlijke mening dan he) Het ding is lekker los en luchtig.Als je het bovenstukje over je heupen trekt heb je zo’n lekker losse hippiebroek waar ik toevallig dol op ben. Dat realiseerde ik me pas toen ik op het toilet het ding tot op m’n heupen trok, en besefte dat ie multifunctioneel is. Als ik me niet vergis had ik mijn andere schoondochter zo’n broek uit Marrakesh beloofd, maar dat is er nooit van gekomen. Je armband wordt dus ingeruild voor een catsuit als je wilt Nuku.

Voor mezelf heb ik totnogtoe alleen een simpele linnen schoudertas, de catsuit en een onontbeerlijk petje gekocht. Ik heb een tas vol souveniers, maar allemaal voor andere mensen. Ik doe echt iets fout... De simpel tas is natuurlijk al kapot omdat ik weer zonodig een hele goedkope moest hebben. (Mien de vrek) Wanneer leer ik nou eens dat goedkoop vaak duurkoop is!

Het interesseert me hier geen bal hoe ik eruit zie of hoe ik erbij loop. Mijn make up tasje is op Koh Chang nog niet 1keer open geweest. Ik ben allang gelukkig als het douchewater een keer lekker heet is. Aangezien het Hostel nou propvol zit zal dat wel niet meer gebeuren helaas. De haarproducten zijn hier stukken fijner en beter voor je haar dan die in Nederland. (of ik koop altijd de verkeerde) Ideaal dat je haarmaskertjes hier ook in sachets kunt kopen voor eenmalig gebruik. 10 Baht, een koopje en geen gesleep met zware flacons.

Leuk he heren, Girls Talk :P