Bangkok Airport
Door: HennieM
Blijf op de hoogte en volg Moi
01 December 2014 | Thailand, Ban Chaiyachet
Inmiddels in Bangkok gearriveerd. De reis erheen was LAAANG. Ik besef nu pas wat een luxe bus ik vanuit Jomtien naar Ko Chang had!. Deze keer zaten er 12 personen echt op elkaar gepropt. Maar aan de andere kant duurde het minder lang dan ik verwacht had. Omdat ik het laatste uur in de bus in slaap was gevallen vroeg ik aan de Fransman naast me hoe laat het was, zegt die lummel 2000". (Uitgedroogde lenzen zodat ik niks meer zag.) Ik schrik me kapot, want ik moest een vriend ophalen die om half 3 al zou arriveren!. Begin als een gek over de luchthaven te rennen tot ik besef kwam dat het helemaal geen 20.00 uur kon zijn want het is nog licht. Ondetussen lenzen verwisseld voor brilletje zodat ik weer wat zag. Zo snel mogelijk naar het MeetingPoint gegaan, maar geen Jan...
Voor de fokking DERDE keer een nieuwe Thaise SIM gekocht, want de andere 2 kreeg ik niet geactiveerd. Op de luchthaven zat gelukkig een verkoopkraampje wat hem voor je kon installeren. Kan nog steeds niet bellen of smsns, maar heb nu wel 2 weken onbeperkt internet. De rits van m'n tas had het inmiddels begeven, waterfles had gelekt en nog steeds geen Jan. IK raakte enigszins euh.....geirriteerd zal ik maaar zeggen.
UIteindelijk Jan toch gevonden, op naar Bangkok city. Trainrail Link gepakt, want de busroute bleek al 2 jaar niet meer te bestaan. (dank u meneer Google voor de actuele informatie!)
UIteraard konden we het Hostel niet vinden dus maar een taxi gepakt. Afdingen traptie de taxichauffer niet in, maar ik had er ook niet echt moete voor gedaan. Jan had begrepen dat het ritje 45 euro kostte, mar ik heb hem vertleld dat ie er en nulletje af moest halen, toen vond ie het leuker, haha.
Uiteraard kon de taxichauffer het ook niet vinden zodat we een tijdje in de buurt rondgereden hebben. Je zou denken dat je de weg dan zelf ook wel een beetje weet.....HAHAHA! (not!)
Kamer geinspecteerd, prima, alles werke en het was schoon. Alleen jammer dat de kamer op de 4e verdieping was, Jan had daar een beetje moeite mee. Gelukkig blijven we maar 1 nacht. Op naar Khao San Road!
Tuktuk gepakt die ons 300! meter verderop afzette. Jan keek een beetje beduusd, ik kwam nier meer bij, en de tuktukbestuurder ook niet. Jan beetje verontwaardig omdat het ritje 60 Baht kostte en hij zich belazerd voelde, maar kon er daarna toch ook wel om lachen. Ons Hostel IS zowat op Khao San Road!
Khao San was hartstikke leuk om over rond te sjouwen, terrasje gepakt, mensen gekeken, bedelaars geld gegeven en onszelf op een lekkere voetmassage getrakteerd. Ik heb nog nooit zo zalig in een strandstoel gelegen. Daarna een beetje verder rondsjouwen en ongemerkt afgedwaald. Natuurlijk konden we de weg niet meer terug vinden. We zaten er allebei een beetje zwaar doorheen. Jan was al vanaf zaterdag onderweg, en ik had vanwege het muziekoptreden op Ko Chang en het nacelijke zwemmen ook niet veel geslapen. Volgende tuk tuk, naar Hostel, douchen en naar bed. Dit bed leek op het bed wat mijnoma vroeger had! Ik wilde niet gaan slapen alleen maar van mijn bed genieten, God wat lag dat lekker! Zou zo nog een keer hier boeken alleen al voor het bed!
Zo meteen gaan we boeken voor de nachttrein naar Chiang Mai, ik hoop dat er nog plek is!
Voor de fokking DERDE keer een nieuwe Thaise SIM gekocht, want de andere 2 kreeg ik niet geactiveerd. Op de luchthaven zat gelukkig een verkoopkraampje wat hem voor je kon installeren. Kan nog steeds niet bellen of smsns, maar heb nu wel 2 weken onbeperkt internet. De rits van m'n tas had het inmiddels begeven, waterfles had gelekt en nog steeds geen Jan. IK raakte enigszins euh.....geirriteerd zal ik maaar zeggen.
UIteindelijk Jan toch gevonden, op naar Bangkok city. Trainrail Link gepakt, want de busroute bleek al 2 jaar niet meer te bestaan. (dank u meneer Google voor de actuele informatie!)
UIteraard konden we het Hostel niet vinden dus maar een taxi gepakt. Afdingen traptie de taxichauffer niet in, maar ik had er ook niet echt moete voor gedaan. Jan had begrepen dat het ritje 45 euro kostte, mar ik heb hem vertleld dat ie er en nulletje af moest halen, toen vond ie het leuker, haha.
Uiteraard kon de taxichauffer het ook niet vinden zodat we een tijdje in de buurt rondgereden hebben. Je zou denken dat je de weg dan zelf ook wel een beetje weet.....HAHAHA! (not!)
Kamer geinspecteerd, prima, alles werke en het was schoon. Alleen jammer dat de kamer op de 4e verdieping was, Jan had daar een beetje moeite mee. Gelukkig blijven we maar 1 nacht. Op naar Khao San Road!
Tuktuk gepakt die ons 300! meter verderop afzette. Jan keek een beetje beduusd, ik kwam nier meer bij, en de tuktukbestuurder ook niet. Jan beetje verontwaardig omdat het ritje 60 Baht kostte en hij zich belazerd voelde, maar kon er daarna toch ook wel om lachen. Ons Hostel IS zowat op Khao San Road!
Khao San was hartstikke leuk om over rond te sjouwen, terrasje gepakt, mensen gekeken, bedelaars geld gegeven en onszelf op een lekkere voetmassage getrakteerd. Ik heb nog nooit zo zalig in een strandstoel gelegen. Daarna een beetje verder rondsjouwen en ongemerkt afgedwaald. Natuurlijk konden we de weg niet meer terug vinden. We zaten er allebei een beetje zwaar doorheen. Jan was al vanaf zaterdag onderweg, en ik had vanwege het muziekoptreden op Ko Chang en het nacelijke zwemmen ook niet veel geslapen. Volgende tuk tuk, naar Hostel, douchen en naar bed. Dit bed leek op het bed wat mijnoma vroeger had! Ik wilde niet gaan slapen alleen maar van mijn bed genieten, God wat lag dat lekker! Zou zo nog een keer hier boeken alleen al voor het bed!
Zo meteen gaan we boeken voor de nachttrein naar Chiang Mai, ik hoop dat er nog plek is!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
